Een "ijz"ingwekkend avontuur
9 februari 2011 - Nakuru, Kenia
Hoi allemaal!
Omdat we geen toegang hadden tot internet de afgelopen week is het alweer even geleden, maar inmiddels is het toch wel tijd voor een update over de belevenissen van Backpackende Barbara en Reislustige Renee! Vandaag de 'ijz'ingwekkende aflevering: Backpackende Barbara en Reislustige Renee... in levensgevaar!
Zoals we al vermeld hadden vertrokken wij zondag vol goede moed naar de voet van Mt. Meru om deze in 4 dagen tijd te bedwingen. Met onze lustige looks wisten wij onze ranger Kisamo aan ons te binden en ook onze guide Oktat zette zijn beste beentje voor. Verder bestond onze toegewijde crew uit: 1 kok, een ober/porter en nog 3 andere porters. In totaal dus 7 man personeel om ons te verzorgen. De eerste 300 meter legden we af zonder problemen. Het bleek echter een minder goed idee om een kilometer te klimmen op het heetste moment van de dag. We kunnen niet ontkennen dat we af en toe dachten: "waarom zijn we hier aan begonnen?!" En vooral: "Hebben we hier 500 dollar voor betaald??!"
Bezweet wisten wij echter na 4 klim-uren de Miriakamba-hut op 2500m. te bereiken alwaar wij door ons personeel in de watten werden gelegd. Dankzij hun inzet wisten wij de moed hervatten om de volgende dag weer verder omhoog te klimmen. Dit bleek wederom een dag vol prachtige uitzichten en afzien: 1000 meter klimmen over honderden traptreden is een echte aanrader! Moe maar voldaan kwamen we 4 uur later aan bij de Saddle-hut op 3500 m. Na enkele uren rust zijn we zelfs nog verder geklommen naar de peak van Little Meru (3801 m.). Uitgelaten keerden we na deze overwinning terug naar het kamp. Nog onwetend, wat ons die nacht te wachten zou staan.....
Om 1.00 uur 's nachts vertrokken wij bibberend onder een schitterende sterrenhemel naar Socialist Peak, de top van Mt. Meru. De eerste uren verliepen voorspoedig, met gemak behaalden wij Rhino Point, de eerste top. Vanaf hier bleek het tij te keren: het pad veranderde in rotspartijen en de aarde in ijs. Toevallig had het die nacht namelijk gesneeuwd, wat redelijk ongewoon is op deze berg. In de koude temperatuur op deze hoogte was de sneeuw inmiddels veranderd in ijs. Gelukkig voor ons lagen er aan beide kanten van dit ijzige pad (1 meter breed) diepe ravijnen... En onze equipment (wandelschoenen en twee wandelstokken) was hier helaas niet helemaal op voorbereid. Dapper vervolgden wij echter onze weg, hopend dat het minder zou worden. Niets was minder waar. Het ijs steeds gladder en harder en de ravijnen steeds dieper. Doodongelukkig van angst bereikten wij uiteindelijk de 4400 meter, 100 meter van de top. Hier besloot Renee dat haar leven meer waard is dan het bereiken van de top, en wilde Barbara het perse nog even verder proberen. Na echter nog een klim van enkele tientallen meters, en na meerdere vallen van haar begeleidende ranger, zag ook Barbara het niet meer zitten om samen met haar ranger het ravijn in te verdwijnen. Op dit moment begon ook onze guide eindelijk in te zien dat het misschien iets te gevaarlijk was op deze berg onder deze omstandigheden.. Gelukkig hebben we nog wel van de zonsopgang kunnen genieten, maar enigzins gedesillusioneerd begonnen we weer aan de afdaling. In twee dagen zijn we weer naar beneden gelopen en met pijn in alle ledematen teruggekeerd naar Moshi.
Nog nabevend van dit avontuur stond er alweer iets spannends op het programma: Nairobi, de gevaarlijkste stad van oost-afrika! Vergeleken met de beklimming van Mt. Meru bleek dit echter een eitje te zijn. We hebben heerlijk vertoefd bij de YMCA en zijn de volgende dag zonder enige problemen door getrokken in een overvolle matatu (mini-busje) naar Lake Naivasha.
Bij Lake Naivasha hebben we gelogeerd bij Fisherman's Camp, een gezellige campsite aan de rand van het meer. In ons krappe tentje tussen de tientallen spinnen (en met een wisselende beschikbaarheid van water) hebben we besloten dat kamperen toch niet echt ons ding is. Gelukkig werd dit afzien ruimschoots gecompenseerd in de bar/restaurant die Fisherman's Camp rijk is. Als echte nederlanders hebben we ook nog een fietstocht'je' gemaakt in Hell's Gate National Park. Jammer van die verkeerde afslag (lees: 8 km bergopwaarts fietsen in de hitte) maar uiteindelijk hebben we het doel bereikt: de prachtige Gorge in het midden van het park en het zien van de dramatische scenery (lonely planet). Ook was het leuk om ons tussen de wildlife voort te bewegen op een fietsje ipv een auto. Bij terugkomst was er helaas voor Barbara geen douchewater meer over, dit was een grote teleurstelling. Dit moest goed gemaakt worden met enige cocktails in de al eerder vernoemde bar. De volgende dag hebben we met een nogal op geld beluste guide een tour gemaakt naar Crater Lake en genoten van flamingo's en hippo's!
Op maandagochtend vertrokken we naar Nakuru, het reizen in de matatu's gaat ons steeds gemakkelijker af (we worden af en toe zelfs aangezien voor Zuid-Afrikanen, waarschijnlijk vanwege onze vervuilde kleding, bruine huidjes en lichte stank). Nakuru is een superleuke stad waar we ons gelijk thuis voelden. We logeren in een extreem goedkoop hostel met een kamer op het dakterras waar we heerlijk van de middagzon kunnen genieten onder het genot van een biertje. Gisterochtend een prachtige safari gemaakt door Lake Nakuru National Park, de natuur in het ochtendlicht was een van de hoogtepunten tot nu toe! En een niet te vergeten extraatje: de rhino's die we nu van heel dichtbij hebben gezien!
Morgen vertrekken we naar Kakamega om te wandelen in de jungle en aapjes te kijken. We hebben besloten hierna niet naar Uganda te gaan (ivm verkiezingen) maar reizen via Kisumu en Nairobi terug naar Mombasa. Foto's volgen, want deze computer accepteert onze programma's niet. We hopen ook weer wat van jullie te horen!
Goed bezig dames, maar mooi dat jullie niet het leven gewaagd hebben voor het perse bereiken van de top. Wat eng zeg!g Geniet maar van de vele cocktails en ik ben benieuwd naar de fotos en volgende verhalen!
x!
De andere avonturen klinken geweldig, fietsen door Hells Gate is leuk heh! Wij hadden t gelukkig wel goedom gedaan en fietsten een heel stijl stuk omlaag (nouja vielen en daarna lopen maar oke).
Ik weet niet hoeveel tijd jullie straks nog hebben als jullie in mombasa zijn, maar Lamu is ook een aanrader (eilandje). Veel plezier weer!!
xx!
Nakuru klinkt ook prachtig, zijn wij niet geweest, maar ben nu al jaloers op de Rhino's. Enjoy lieve meiden en kom heel terug!
x
xxx Nienke
Wat een spanning, maar wat ben ik trots dat jullie ZO sportief die berg (bijna) hebben bedwongen. Van die sportiviteit gaan we bij de volgende ZUL nog genieten!
Ik ben natuurlijk zeer jaloers op het rhino spotten - die heb ik eigenlijk helemaal niet van dichtbij gezien...
Wordt maar lekker bruin, iedereen hier is een beetje vaal dus wat kleur kan NL wel gebruiken.
Mis jullie! Dikke kus, Roos
Pfff wat een spannende belevenis zeg. Ben blij dat jullie weer heelhuids beneden zijn gekomen! Denk dat ik zelf al veel eerder had opgegeven. Echt eng! Leuk hè dat reizen in matatu's. Liefst zo vol mogelijk, inclusief levende kippen en matrassen! Jammer dat jullie niet meer naar Uganda kunnen, maar in Kenia vermaken jullie je vast ook nog prima. Heel veel plezier nog!
xx Marieke
Wat een prachtverhaal! Maar ijs in Afrika?! dat kan ook alleen jullie maar overkomen, stelletje diehards. Maar stiekem ben ik toch wel jaloers hoor, op zo'n huttentrektocht in Afrika:).
Ik ben benieuwd wat jullie nog meer gaan meemaken en wacht vol spanning op nieuwe verhalen en foto's. (PS. volgende week zit ik heel lang in de bieb, dus dan ben ik héél erg toe aan wat Afrikaanse afwisseling ;). )
Geniet ervan!
Liefs Jo
Is nooit mjn favoriete sport geweest... Bovendien veel gevaarlijker dan zeezeilen!
Rolf
Veel plezier met de reis terug naar Mombasa!
Liefs Rosa
Oh my god,die ravijnen en glibberige ijspaadjes klinken doodeng. Wel heel cool dat jullie die hele klim hebben gedaan. 1000 meter klimmen is echt diehard.. wel goed voor bilspieren (a).
Heel veel plezier nog, geniet van alle mooie natuur & het avontuur daar!
Bar, ik zie je over iets meer dan een maandje op ons veilige Croeselaan :)
veel liefs!
Inmiddels lees ik ook jullie fantastische verhalen. Brrr, wat een ijselijk verslag van de Mount Meru. Wel erg sportief, hoor!
Ik herken de plekken die jullie beschrijven: Lake Naivasha, Nakuru, Kakamega. Mooi!!! Heel leuk om jullie avonturen te lezen. Blijf maar veel schrijven.
liefs,
Franca