Zinderende Hitte

Lieve allemaal,

Zoals beloofd bij deze het verhaal bij de foto's die we gister op de site hebben gezet :) Zo te zien hebben een aantal van jullie hier al van genoten. Zonder bijbehorende verhalen hebben jullie echter niet het complete plaatje, dus hier gaan we.

Ons vorige verhaal is geeindigd in Nakuru, daarna zijn we met een matatu naar Kakamega gegaan. Vertrokken om 9.00 uur 's ochtends voor een ritje wat naar ons idee 4,5 uur zou duren. Dankzij onze eerdere ervaringen trekken we tegenwoordig een hele dag uit voor de reis, zelf al is het maar 2 uur rijden. Je weet namelijk nooit wat je onderweg tegenkomt. Na de relaxte tijd in Nakuru was het blijkbaar weer tijd voor wat ontberingen: het eerste stuk van de tocht zijn we bijna de matatu uitgezweet, opgepropt tussen de afrikaanse dames (twee keer een mzungu-bips pp). Toen we in Kisumu moesten overstappen dachten we dus dat we het ergste deel van de tocht achter de rug hadden. Echter de hoofdweg naar Kakamega had meer weg van een gatenkaas. Op een gegeven moment hadden we het idee dat zowel onze matatu als de weg uit elkaar zouden vallen. Gelukkig is de achterklep toch nog met moeite aan de auto blijven hangen, anders waren we onze backpacks kwijtgeraakt.. Toen we om 17 uur 's middags (!) aankwamen in Kakamega waren we tot niets meer in staat, misselijk storten we neer op onze hotelbedjes. De volgende dag zijn we naar Kakamega Forest gegaan, waar we onze eerste wandeling in het tropische regenwoud hebben gemaakt! We werden begeleid door een vrouwelijk guide (voor de verandering) en aan het einde achtervolgd door complete schoolklas. Barbara was not amused, Renee des te meer. Bij terugkomst in het hotel, uiteraard: geen water....

Hierna zijn we terug gegaan naar Kisumu (dit keer met een luxe shuttle bus, de hobbelige matatu-rit hebben we maar bij een eenmalige experience gelaten..). In Kisumu zijn we zeer actief geweest! Na aankomst zijn we soepel in een tuktuk gesprongen richting Dunga Beach, een visserdorpje aan Lake Victoria. Bij aankomst waren we in eerste instantie wat gedesorienteerd gezien het gebrek aan mzungu's (dit was toch een toeristische attractie??). Al snel werden we echter door een van de locals gered die ons een rondleiding gaf over de visserij. En waarmee we een boottocht over het meer hebben gemaakt. Deze educatieve boottocht heeft onze kennis over Lake Victoria verrijkt en we hebben zelfs nog wat hippo's gespot (van wel heel erg dichtbij...). Terug in Dunga hebben we gesmuld van een heerlijke versgevangen gebakken Tilapia in een local restaurant! Nu we in de educatieve trand waren, besloten we nog even wat meer cultuur te snuiven in het Kisumu Museum. Voor bewijs, check de foto's. Hier hebben we (omringd door Japanners, zelfs hier!) wat geleerd over de historie en zijn we tot de ontdekking gekomen dat er 'very venomous' snakes in het Kakamega Forest leven. We zijn de dans wederom ontsprongen.. Vol van deze educatieve tijdsbesteding hebben we de avond doorgebracht met cocktails en guacamole dip!

Vanuit Kisumu zijn we in twee dagen via Nairobi naar Mombasa gereisd. De eerste uren in Mombasa hebben we gespendeerd aan zweten en lusteloos op bed liggen. Wat is het hier HEET! De volgende dag hadden we genoeg moed gevonden om te beginnen met wat lichamelijke activiteit: een uitstapje naar de Elephant Sanctuary. Na lang onderhandelen over de prijs (de bodem van onze rekening komt zo langzamerhand in zicht) werden we de wildernis ingestuurd met een huurauto (geen 4WD) en chauffeur Luka. Toen onze chauffeur de Elephant Sanctuary niet goed kon vinden begonnen we ons af te vragen hoe vaak hij al toeristen had rondgeleid in dit park? De Elephant Sanctuary bleek een "groot succes". De score van een dag rondrijden is als volgt: Brug-0, Steen-0, koude cola in te duur resort-1, vastzitten in het mulle zand waarbij de auto moest worden aangeduwd (door ons)-2, olifanten-2 (op 100 meter afstand achter een boom. Om Luka niet teleur te stellen zijn we onder veel Oehs en Aahs toch maar even de auto uitgestapt voor een foto. Waar de andere 148 olifanten zich ophielden blijft een mysterie). Bij een telefoontje van de baas ("Did you see any elephants yet?") sprak Luka de legendarische woorden: "No... And we're stuck!". Enige voordeel van dit Nieuwe Afzien is dat Luka ons uitnodigde om de volgende avond het nachtleven van Mombasa te ontdekken. Zwetend en zeer stoffig (zie voeten-foto) kwamen we terug in ons hotel (Tana Resthouse, 3 euro per nacht) en uiteraard: geen water....

De volgende ochtend moesten we vroeg op want we gingen op Dolphins Tour. De eerste indruk van deze dag: geen electriciteit en uiteraard: geen water.... In de stad werden we opgepikt door het Mzungu-busje. Deze reed namelijk niet langs Tana Resthouse (lees: geen luxe resort en zeker niet all-inclusive). Na enkele onwennige momenten kwamen we tot de conclusie dat we ons niet meer zo thuis voelen tussen de All-inclusive Mzungu's en de gladde zelfingenomen tweetalig geschoolde guide die het grappig vond neerbuigende opmerkingen te maken over zijn landgenoten. Na rondgereden te zijn naar het toilet (want stel je vooooor dat je als mzungu 50 meter onbeschermd over straat moet lopen in Afrika!) betraden wij een Dhow (traditioneel schip). Tot onze teleurstelling werd er niet gezeild, had dit misschien te maken met de omvang van het gepeupel op het schip? Het resultaat van een uur varen: opgepropt zitten in een Dhow tussen de All-inclusive Mzungu's-1, natgeregend-1 (de eerste dag in 6 weken tijd dat wij gaan zwemmen, is ook de eerste dag in 6 weken tijd waarop het regent..), vrienden gemaakt-3, gesnorkeld en koraalrif gezien (prachtig!)-1, dolphins-0.. Ons geluk heeft ons kennelijk tijdelijk verlaten. Gelukkig werd de dolfijnendeceptie goed gemaakt met een heerlijke lunch (dit begint te lijken op emotie-eten) op een eilandje, bestaande uit verse krab en heerlijke gebakken vis. Onderwijl hebben we de All-inclusive Mzungu's geschokt met verhalen over onze levensstijl hier in Afrika, zodat ze uiteindelijk uit medelijden onze cola's maar betaald hebben. Na het diner werden we vermaakt met een tour door het vissersdorp waar de All-inclusive Mzungu's 'veilig' aapjes konden kijken. Gelukkig waren we op tijd terug in Mombasa zodat we nog een lekkere duik in het hotel-zwembad konden nemen (welk zwembad?!). In het Tana Resthouse gold uiteraard: geen water.....

Omdat we uit zouden gaan hebben we wat stennis geschopt in het hotel over het gebrek aan water. Het lieve personeel heeft vervolgens heel hard gewerkt om dit voor ons (twee uur later) te regelen. Uitgedost (lustige looks) werden we bij het Tana Resthouse opgepikt door Luka en Eddy (de neef van Luka). Zij namen ons mee naar een lokale pub (geen idee waar) waar we de lekkerste kuku tot nu toe hebben gegeten! Hierna werd het tijd voor een 'drankje op niveau' in een 5-sterren resort langs het strand. Daarna stonden nog twee nightclubs op het programma. We waren blij dat Luka ons aan het eind van de avond veilig thuisbracht, want de eerst zo vriendelijke Eddy bleek getransformeerd in een dronken, handtastelijke dwerg met een lelijke ketting. The day after hebben we in een lokaal restaurant het amusement van de lokale bevolking vergroot met ons enorme kater-ontbijt (inclusief cola).

Na deze stapavond was het natuurlijk weer nodig wat cultuur te snuiven om eea in balans te houden. Daarom zijn we de Old Town van Mombasa gaan verkennen met Fort Jesus. Een wijze gids heeft ons ook nog wat over de geschiedenis van Mombasa bijgebracht. Enkele foto's volgen bij het volgende verhaal. Bij thuiskomst, gelukkig: 1 werkende douche in het hele hotel! Hierna een etentje met onze Afrikaanse buurman van het hotel (de afwezigheid van water verbroedert).

Vandaag zijn we met de bus de grens weer overgestoken naar Tanzania, we zijn nu in Tanga. Het plan is om morgen naar Lushoto te gaan en daar twee dagen te hiken in de Usambara Mountains. Vervolgens zullen we via Dar-es-Salaam naar Zanzibar reizen.

Sorry voor het lange verhaal, om de een of andere reden blijkt niks hier te gaan zoals we hadden gepland. Hilariteit alom dus.  Ons volgende en laatste verhaal zullen we op Zanzibar schrijven want over twee weken vliegen we huiswaarts. Vanochtend in de bus vanuit Mombasa bedachten we dat we, ondanks Het Afzien, toch zeker wel veel dingen van Afrika gaan missen.
Maar nu nog even genieten op het strand liggen in de hoop dat de zon een keertje wel schijnt als wij onze bikini aantrekken. Bedankt voor jullie reacties, hier hebben we erg om gelachen!