Een leerzame tijd in het KCMC..

Lieve allemaal,

Allereerst willen we wederom starten met een huishoudelijke mededeling: vorige week hebben we foto's geupload maar waarschijnlijk hebben jullie hiervan geen bericht gekregen. Als je het leuk vindt om wat beeldmateriaal te zien bij onze spannende avonturen check dan vooral onze twee albums (eentje hebben we vandaag geupload). Neem ook even de tijd om het commentaar op niveau bij de foto's te lezen, dit heeft ons 1000 tanzaniaanse shilling (Tsh) gekost.

We hebben weer een hoop meegemaakt. Helaas ook minder leuke dingen: onze spannende avonturen werden overschaduwd door een voedselvergiftiging! Op dezelfde avond dat wij deze voedselvergiftiging opliepen (Fish Tikka, maar dat wisten we toen nog niet) hebben we een leuke avond gehad met een aantal internationale studenten bij de Watering Hole (voor de insiders). Verdere details over deze avond laten we liever achterwege..

Ondanks onze wat ontevreden darmpjes zijn we afgelopen weekend toch twee dagen op stap geweest met een groep studenten. Met onze private dalla dalla reden we op zaterdag naar Arusha alwaar we vooral pizza hebben gegeten, even hebben rondgekeken (Arusha is niet heel schokkend) en toen de rest van de middag hebben geshopt op de Masai Market (hier tevens onze afdingkunsten aangescherpt). Zondag gingen opnieuw met de dalla naar Marangu om daar de Ndoro Waterfalls te zien. De omgeving was hier echt prachtig (zie foto's) en we hebben zelfs een duikje gewaagd! Als hoogtepunt (mwah) hebben we die dag de Ancient Cave bezocht die vooral nogal krap was. Tijdens dit weekend werd ons 1 ding duidelijk: de australische vrouwen hebben de touwtjes behoorlijk strak in handen. Zo kreeg aussie 1 van zijn geliefde een pedicure voor zijn verjaardag en wordt aussie 2 driemaal per dag (ELKE dag) door zijn liefje gebeld. (mannen, jullie hebben het in Nederland maar goed!)

Maandag dachten we dat ons een normale co-schap dag te wachten, echter we werden aangenaam verrast door de stralende aanwezigheid van de Famous Professor Cornea Surgery Himself uit de USA. Na zijn absoluut onbegrijpelijke lecture (ook de residents begrepen er niks van) werden er door Head of Department slechts enkele uitverkorenen uitgenodigd om de Famous Professor Cornea Surgery Himself aan het werk te zien. Uiteraard zaten wij hier niet bij. Het lot was ons echter gunstig gezind: buiten de lecture hall wachtte ons een invitatie van de Famous Professor Cornea Surgery Himself! Na 's middags een staaltje moderne cornea-chirurgie te hebben bewonderd werden wij wederom aangenaam (of onaangenaam?) verrast door nog een invitatie van de Famous Professor Cornea Surgery Himself om hem diezelfde avond een bezoek te brengen in zijn hotel (room 105). Het was ons echter compleet onduidelijk met welk doel... Jammer genoeg hadden wij diezelfde avond het verjaardagsfeest van een van de residents.

Uit jullie reacties konden we opmaken dat we jullie het idee geven dat we hier niks leren. Niets is minder waar. Ondanks het feit dat alles op Afrikaans tempo wordt uitgevoerd zien we wel heel veel patienten, uitgebreide pathologie en krijgen we meer dan voldoende ruimte om te oefenen met de spleetlamp en fundoscopie. Onze dagen duren helaas niet meer tot 14 uur, maar meestal tot 16 uur met een uitschieter naar 21 uur (!). Gister zijn we namelijk voor het eerst meegeweest op outreach naar een regio ziekenhuisje bij Arusha. Een kleine schets van de dag: om 9 uur vertrokken we in een grote bus naar Arusha, onderweg was er voldoende ruimte om mensen af te zetten, te tanken, batterijen te kopen en uiteraard even te ontbijten met Supu kuku (kippenbouillon). Om 12 uur bereikten we het ziekenhuis waar vele patienten op ons zaten te wachten (sommigen hadden zelfs in het ziekenhuis overnacht om op tijd te zijn). Hierna volgde aan de lopende band het zien van patienten met slechts een ooglampje en directe ophthalmoscoop, erg interessant! Tussen de echte patienten bevonden zich tot onze verbazing o.a. jonge vrouwen (14-20 jaar) met 'oudziendheid' enkel omdat een bril hier blijkbaar hip is. En patienten zonder problemen die toch naar huis werden gestuurd met oogdruppels, want ten slotte zegt de patient: ik heb niet voor niets de hele dag zitten wachten. Aan het eind van de middag, om 17.30 uur vertrokken we weer naar het KCMC met een busje vol halfblinde opa's en oma's zodat die volgende dag gelijk geopereerd konden worden. Op de terugweg werd het al donker, er was echter ruim voldoende tijd voor het afzetten van zusters. Toen wij dachten dat we door naar huis zouden rijden stopte de bus 25 km voor Moshi. Op onze verbazing over deze tussenstop werd gereageerd met de woorden: 'The patients have to eat!'. Voor we het wisten schoffelden de opa's en oma's de bus uit richting het dichtsbijzijnde restaurant waar zij op kosten van het KCMC heerlijke Wali Kuku te eten kregen. Wij hebben geen commentaar meer op de patientvriendelijkheid in Afrika.

Sorry voor het lange verhaal, we hopen dat we jullie toch hebben entertaind. Komend weekend gaan we op safari naar Lake Manyara, de Serengetti en de Ngorogoro crater (jeeeeej!) tot en met dinsdag. We laten daarna weer wat horen!